Net voordat ze naar Nederland verhuisden, moesten deze lieve mensen afscheid nemen van hun geliefde Frenchie. Het was een verwoestende klap (zoals alle hondenliefhebbers weten: van dit soort verlies herstel je eigenlijk nooit helemaal). Ze pasten zich aan het expatleven in een nieuw land aan — iets wat ik, uit eigen ervaring, kan zeggen: dat is niet niks. Edo kwam erbij toen ze zich wat meer gesetteld voelden. Ik vind het geweldig om de band tussen mens en dier te zien.

*“Waiting for Happiness”* van Nomi Stone past perfect bij deze sessie:

"Waiting for happiness " by Nomi Stone is perfect for this session:

Dog knows when friend will come home
because each hour friend’s smell pales,
air paring down the good smell
with its little diamond. It means I miss you
O I miss you, how hard it is to wait
for my happiness, and how good when
it arrives. Here we are in our bodies,
ripe as avocados, softer, brightening
with latencies like a hot, blue core
of electricity: our ankles knotted to our
calves by a thread, womb sparking
with watermelon seeds we swallowed
as children, the heart again badly hurt, trying
and failing. But it is almost five says
the dog. It is almost five.